بازی فکری در خراسان رضوی

آراد تویز نماینده فروش بازی فکری در خراسان رضوی می باشد. آراد تویز انواع بازیهای فکری کودکان را به طور عمده در سراسر کشور به فروش می رساند.

بازی فکری یکی از راه‌های تقویت هوش کودکان است. این موضوع نزد والدین روشن است و به همین دلیل در پی خرید اینگونه بازیها هستند. این روزها مشخص شده که حتی بزرگسالان نیز می توانند با استفاده از تمرینات و بازیهای فکری، هوش و فکر خود را تقویت کنند.

آراد تویز، در راستای همکاری با فروشندگان بازی فکری در خراسان رضوی، اقدام به فروش عمده و ارسال این بازیها به سراسر کشور از جمله استان خراسان رضوی نموده است.

عوامل مؤثر بر بازی کودکان

عوامل مؤثر بر بازی کودکان چه هستند؟

عوامل زیادی بر بازی کودکان تأثیر دارند. این مقاله به بررسی عوامل مؤثر بر بازی کودکان می پردازد.

آشنایی بیشتر با بازی کودکان

بازی برای بزرگسالان و کودکان تفاوتهایی دارد. می توان گفت:

1ـ بازی کودکان یک فعالیت دائمی و سازمان یافته است. این بازی بر اساس هوش و انگیزه کودک انجام می‌شود.
2ـ بازی کودکان یکی از عوامل اصلی رشد کودکان می‌باشد.

3ـ بازی کودکان معمولاً با فعالیت بدنی همراه است، بنابراین ارتباط نزدیکی با رشد و تربیت اندام کودکان، مهارت های جنبشی مناسب و آمادگی بدن دارد.

4ـ کودکان با فعالیت های بدنی به مهارت های حرکتی می رسند. بنابراین آنان را قادر می سازد تا از نظر جسمانی اطمینان، ایمنی و اعتماد به نفس پیدا نمایند.

5ـ بازی کودکان، وظایف متعددی را در سطوح مختلف رشد کودک، بر عهده دارد.

نقش بازی در رشد کودکان

بازی کودکان از بدو تولد آغاز می شود و در مراحل رشد، بازی بچه ها و زندگی کودکان چنان در هم ادغام می شوند که تفکیک آن بسیار مشکل و غیر ممکن است.

فعالیت های طبیعی کودکان در هنگام بازی متجلی می گردد. همین امر موجب می گردد تا کودکان احساسات و نیازهای خود را از راه بازی کودکانه بروز می دهند. به همین سبب موجبات رشد کودک در جنبه های مختلف را باعث می گردد.

یکی از عوامل بسیار مهم در رشد کودکان، بازی است. بازی بر جنبه های مختلف رشد کودکان مؤثر است:

1ـ مشاهده شده که رابطه ای بین بازی کودکان و رشد شناختی وجود دارد.

2ـ افزایش مهارت در برنامه ریزی، توانائی حل مسأله در بازی های فکری کودکان، آفرینندگی، دست یافتن به دور اندیشی، رشد زبان و … در بازی کودکان  و سرگرمی کودکان متجلی می شود.

3ـ مهارت های جنبشی نوزادان و کودکان کوچک با فعالیت های بازی گونه ای که انجام می دهند، تقویت می شود.

4ـ تکرار بازی کودکان، کشف توانمندی ها و شناخت اطراف را باعث می شود.

5ـ در جریان بازی هدف های خود را جستجو نموده و اطلاعات بدست می آورند.

6ـ  بازی کودکان یکی از فعالیت های اساسی آنها است. کودکان از راه بازی، دنیای اطراف خود را می شناسند و آن را تجربه می کنند.

7ـ کودکان هنگام بازی می توانند به نتیجه رفتار خود پی ببرند، دیدگاه ها و احساساتشان را با خیال پردازی و تخیل بیان نمایند، آرزوهایشان را به واقعیت نزدیک نمایند و بر نگرانی ها و اضطراب های خویش غلبه کنند.

8ـ کودکان در حین بازی می تواند به توانائی های جسمانی خود پی ببرد. در تقویت و ایجاد مهارت سعی و تلاش نماید.

درک اهمیت بازی در کودکان

برای دانستن و پی بردن به ارزش و اهمیت بازی کودکان، باید بازی و نحوه انجام آن را بشناسیم. هرگز بازی کودکان را وقت تلف کردن ندانسته، و آن را زمان به دست آوردن دانش و تجربه بدانیم.

هر چقدر کودکان بزرگتر می شوند بازی برای بچه ها پیچیده تر شده و باعث یادگیری بیشتری می شوند و مهارت های کودک افزایش می یابد.

ارزش بازی کودکان در ابعاد مختلف چون ارزش جسمانی، عاطفی، شناختی، اخلاقی و … قابل ذکر است. کودکان هنوز از استدلال و منطق برخوردار نیستند، نمی توانند برداشت منطقی از جهان داشته باشند. فعالیت های طبیعی کودکان در بازی های بچه گانه متجلی می شود. بنابراین آنها در جریان بازی، برای رسیدن به اهداف گوناگون تلاش می نمایند. همچنین احساسات و افکار خود را در بازی به نمایش می گذارند.

عوامل مؤثر بر بازی کودکان

بازی کودکان متأثر از مجموعه عواملی چون محیط، جنسیت،سن،هوش،همبازی، فضای بازی اطرافیان و مسائل ارتباط جمعی و … می باشد.

با توجه به گستردگی عوامل مؤثر بر بازی کودکان، آنها را به دو گروه تقسیم می نماییم:

الف‌ـ عوامل درونی مؤثر بر بازی کودکان 

ب‌ـ عوامل بیرونی مؤثر در بازی کودکان

عوامل درونی مؤثر بر بازی کودکان

منظور از این عوامل، عواملی هستند که در درون کودک قرار دارند. عوامل درونی زیادی بر بازی کودکان تأثیر می گذارند. در ادامه به بررسی این عوامل می پردازیم:

1ـ جنسیت

یکی از عوامل تأثیرگذار بر بازی کودکان جنسیت است. جنسیت یکی از عوامل مؤثر در بازی کودکان است و به همین دلیل می توان گفت که بازی پسر ها با دختر ها تفاوت دارد.

کودکان بین سنین ۱۸ ماهگی تا ۳ سالگی شناختی ناچیز درباره هویت جنسی دارند. کم کم یاد می گیرند خود و دیگران را به عنوان مؤنث و مذکر طبقه بندی کنند.کودکان همانندسازی را از ۴ یا ۵ سالگی آغاز می کنند.

از نظر نوع بازی، بین دختران و پسران تفاوت هایی دیده می شود. پسرها بیشتر از بازی هایی لذت می برند که دشوار است و نیاز به فعالیت فیزیکی دارد. دختر ها اغلب بازی های ساکت و آرام و ظریف را ترجیح می دهند.

معمولاً کودکان تا قبل از سن هشت سالگی اهمیت چندانی به جنس هم بازي خود نمی دهند. اما در سنین ۸ تا ۱۰ سالکی اختلاف بازی کودکان ببن دو جنس به طور کامل آشکار می گردد. کودکان ترجیح می دهند با هم جنس خود بازی کنند.

دخترها بازی با عروسک را برای شیر دادن ، نوازش کردن و خواباندن آن دوست دارند. حتی بیشتر اوقات با عروسک خود می خوابند.

پسرها فعالیت بدنی را که نشانگر قدرت و نیروی عضلانی بیشتر آن هاست، را در بازی هایی مانند توپ بازی کودکان ، دویدن و کشتی گرفتن بروز می دهند.

به عقیده برخی روانشناسان بازی در نزد پسران بیشتر وسیله ای برای اثبات خود در برابر دیگران و برای دختران وسیله ای برای بودن با دیگران است. رفتار دختر ها اغلب به وسیله خودداری از پرخاشگری تلقین پذیری از اطرافیان و تحت تاثیر هم بازی های خود قرار گرفتن، مشخص می شود.حالت هیجانی در آن ها کمتر از پسران به حمله وری و تنبیه بدنی می انجامد.

پسر ها فعالیت جسمی زیاد و جنبش های ماهیچه ای و عضوی ، حرکات شدید و هیجان ، رفتار تند و پرخاشگرانه را دوست دارند. در برابر ابداع و نوآوری در قانون ها و مقررات بازی شانه خالی می کنند. بیشتر می کوشند تا قانون های بازی را به نفع خود ندیده بگیرند و بر رقیب پیروز شوند. از این رو بازی اغلب پسران تغییر چهره می دهد.

دختران بیشتر از پسران به قواعد و اصول بازی گردن می نهند و به رعایت اصول ونظم بازی مقید هستند.

بدون شک بازی خاصی که مخصوص پسران با دختران باشد، وجود ندارد. حیطه بازی هایی که به وسیله ی هر دو جنس به طور مساوی انجام می گیرد، خیلی وسیع است.

جتی اگر پسران با دختران به یک بازی معین بپردازند، با بازی های مختلف و متفاوتی بکنند، باز هم به یک طریق به آن بازی نمی پردازند. در واقع نوعی روش بازی مخصوص ، برای هر جنس وجود دارد که محققان زیادی به آن اشاره کرده اند.

بازی دختران قبل از هر چیز مبنی بر رعایت اصول و قواعد است. علاقه به آداب و رسوم مذهبی و تشریفاتی از همان دوره کودکستان در نزد دختران پیدا می شود. این علاقه فقط به منظور تأیید خویش و نوعی اطلاعات محض ، که به مخالفت های ظاهری است ، بر می گردد.

پسران به منظور تسلط بیشتر بر همبازی های خود، با تغییر دادن اختیاری قانون ها و یا با فراموش کردن عمدی آن ها خود را از قید قواعد و اصول آزاد می کنند. بنابراین ممکن است یک بازی معین ، بر حسب آن که دختران با پسران به آن مشغول باشند، شکل متفاوتی به خود بگیرد.

یک بازی ممکن است در نزد پسران خشونت آمیز، ولی در نزد دختران یک بازی ساده و منظم جلوه گر شود.

2ـ هوش

گر هوش را توانایی یادگیری و انطباق با آنچه برای ادامه زندگی در اجتماعی که در آن زندگی می کنیم بدانیم ، بین بازی کودکان با هوش طبیعی و هوش کمتر تفاوت معنی داری دیده می شود. این تفاوت در انتخاب بازی کودکان و همبازی کاملا مشاهده می شود.

کودکان باهوش به خاطر کنجکاوی و یادگیری سریع زودتر خسته می شوند. در حالی که کودکان کم هوش به علت عدم توجه به نوع بازی کودکان، تنوع طلب هستند.

هوش می تواند بر نحوه و نوع انتخاب بازی کودکان و استفاده از آن تاثیر بگذارد. برخورد کودکان باهوش و کم هوش با بازی و اسباب بازی فرق دارد. کودکان تیز هوش سعی می کنند وسایل و اسباب بازی هایی را انتخاب کنند که بتوانند با آن ها به ابتکار و ابداع دست بزنند و قوای ذهنی خود را به کار گیرند.

کودکان با هوش تر مدت زمان کمتری به یک بازی مشغول می شوند، زیرا خواهان تنوع هستند و از آن لذت می برند. کودکان با هوش در سنین بالا تر به بازی هایی می پردازند که دارای فعالیت های ذهنی و جسمی است؛ مثل جمع آوری کلکسیون.

کودکان تیزهوش به دلیل توانایی های بیشتر به انجام بازی های انفرادی تمایل نشان می دهند و به طور معمول انرژی بدنی را در حد زیادی صرف نمی کنند. کودک عقب مانده نیز بیشتر به بازی های انفرادی می پردازد، زیرا کودکان تیز هوش به علت توانایی زیاد و کودکان کم هوش به علت توانایی کم، به خوبی در گروه پذیرفته نمی شوند.

3ـ سن

سن کودک، نه تنها بر علاقمندی او به بازی خاص بلکه در انتخاب همبازی، مدت زمان بازی کودکان و نحوه بازی کودکان بی تأثیر نیست. کودک در هر سنی بازی خاصی را می پسندد.

نوزاد بیشتر دست و پا زدن را دوست دارد. وقتی بزرگ تر شد، به طور مثال از اینکه چشمانش را بگیرند و با او (دالی بازی) کنند، لذت می برد.

در مرحله ی اول کودکی (تولد تا سه ماهگی ) بازی های کودکان بیشتر انفرادی و با هدف شناسایی اندام ها و اشیا و چگونگی کاربرد آن ها صورت می گیرد.

در مرحله ی دوم کودکی ( سه تا هفت سالگی ) کودکان علاوه بر بازی های فردی قادر به فعالیت های گروهی نیز می گردند.

پیاژه می گوید:

“کودکان چهار الی هفت ساله در یک محل جمع می شوند، ولی هر کدام برای خود بازی می کنند. اگر یکی از آن ها را از جمع خارج کنیم، مخالفت و گریه می کنند، ولی هیچ کدام حاضر به انجام بازی گروهی و مشترک نیستند (بازی موازی ).”

بازی کودکان در اواخر این مرحله به مرور از حالت خود خارج می شوند و به صورت بازی های قراردادی که انجام آن ها مستلزم رعایت اصول و مقرراتی است در می آیند. فعالیت های خود به خودی و بی هدف جای بعضی از فعالیت های بازی کودکان را می گیرند و با نزدیک شدن کودک به دوران بلوغ ، تنوع بازی های او کم می شود؛ یعنی در سن دوازده سالگی نه تنها فعالیت هایی که کودک در آن شرکت می کند کمتر می شود، بلکه تغييراتی هم در آن ها به وجود می آید.

در این سن فعالیت هایی که سازمان داده شده اند و مشغولیت انفرادی دارند از قبیل سینما رفتن، تماشای تلویزیون و مطالعه، برای آنان لذت بخش است. به طور معمول کودکان بزرگ تر وقت کمتری برای بازی دارند. آنان برخی فعالیت ها را رها می کنند. چون احساس آن ها این است که این نوع از فعالیت ها کودکانه و کسل کننده هستند. به طور مثال بچه های کودکستان بازی با مکعب های چوبی را رها می کنند، زیرا اشیایی از قبیل رنگ ، گل رس ، مداد رنگی ، گچ ، فعالیت های جالب تر و متنوع تری را به آن ها عرضه می کنند.

یکی دیگر از علت های کم شدن تعداد فعالیت های بازی کودکان، ممکن است نبودن همبازی باشد. با افزایش سن و کاسته شدن از اوقات فراغت کودک، فعالیت هایی انتخاب می شوند که لذت بیشتری برای کودک فراهم سازند و هر چه کودک بزرگ تر شود این انتخاب دقیق تر می شود.

تأثیر سن بر انتخاب همبازی:

انتخاب همبازی نیز با سن کودک ارتباط دارد. انتخاب همبازی برای کودک به معنای همجواری است. همبازی در بازی کودکان می تواند کودک یا بزرگسال باشد. او با بودن در کنار دوستان لذت می برد.اما دوست ندارد دیگران با وسایل بازی او بازی کنند، فقط دوست دارد با دوستانش ارتباط کلامی برقرار نماید.

کودک در این میان بازی موازی انجام می دهد. یعنی موازی کودکان بازی می کند نه با کودکان ، به معنی دیگر  کودکان در کنار هم بازی می کنند  ولی الزامی برای ارتباط با آنها ندارند. در واقع فقط از کنار هم بودن لذت می برند و ترک یکی از آنها از بازی باعث ناراحتی آنان می گردد.

همبازی واقعی یعنی کسی که با او بازی می کند، در همه چیز شریک است هم شراکت در اسباب بازی و هم ارتباط کلامی دارد. این نیاز به همبازی ، هر قدر سن کودک بزرگتر می شود در آنان بیشتر می شود. 

عوامل بیرونی مؤثر بر بازی کودکان

این عوامل خارج از وجود کودک هستند و بر بازی او تأثیر دارند.

1ـ اطرافیان

نقش اطرافیان در بازی کودکان در زمینه های مختلف بازی بی تاثیر نیست. اطرافیان از جنبه های مختلف بر بازی کودکان مؤثرند:

• روش های تربیتی والدین در بازی کودکان : روش هایی که پدر و مادر برای تربیت کودکان انتخاب می کنند در شکل گیری نوع شخصیت آنها موثر است.
  این روش های مهم و شیوه تربیتی والدین در بازی کودکان نیز سهم به سزایی دارد.
  در این جا به اختصار به این عامل می پردازیم :
  مواردی که والدین یا افرادی که با کودکان سرو کار دارند در مورد بازی کودکان باید بدانند:
• جدی گرفتن بازی کودکان و زمینه ادامه و بسط آن
• با توجه به سن و ویژگی های رشد کودکان ، بازی را انتخاب نمایند.
• مکان مشخصی برای بازی کودکان آماده سازند.
• از بازی با کودکان لذت ببرند.
• به بازی کودکان، چه در هنگامی که او به تنهایی بازی می کند و یا با همبازی خود بازی می کند توجه و احترام بگذارند.
• به هنگام بازی کودکان در بیرون از منزل نظارت کامل داشته باشند.
• اجازه دهند خود کودک زمان بازی را تعیین نماید.
• هرگز بازی کودکان را با سایرین مقایسه ننمایند.
• نباید توانمندی های کودک را با دیگر کودکان بسنجند.
• ایمنی و نظافت را رعایت نمایند.
• در مقابل بازی کودکان باید بردبار و صبور باشند.
• باید خلاقیت و قوه ابتکار کودک را تشویق نمایند.     
• در انتخاب بازی و وسایل بازی کودکان باید به سن کودک توجه داشته باشند.
• کودک باید برای بازی آزادی عمل داشته باشد.
•  هرگز نباید با کودک بازی هایی که چه از نظر کلامی چه از نظر حرکتی بدآموزی دارد را انجام داد.
•   بازی کودکان و فعالیت های مختلف، توانایی ها و نقاط قوت و ضعف کودکان را مشخص می سازد. 
• با استفاده از بازی های مختلف می توان بازی های مشابه ساخت. 
• نقش بزرگترها به عنوان همبازی در بازی کودکان : بزرگترها به طور مستقیم و با غیرمستقیم می توانند در بازی کودکان شرکت کنند.
  آنها می توانند به عنوان  همبازی و مثل یک کودک بازی را دنبال کنند.
  والدین و یا افرادی  که به نحوی با کودکان سر و کار دارند می توانند به عنوان همبازی کودک را راهنمایی نمایند.
  و در ادامه بازی به کودک کمک و یا آموزش های لازم را از راه بازی به کودک بیاموزند.

2ـ محیط زندگی

محیط زندگی مسئله بسیار مهمی در بازی کودکان است. این محیط بر نوع بازی کودکان تأثیر دارد. ساختمان های کوچک و آپارتمان نشینی، بازی های خاصی را طلب می کند. کودکان مجبورند با بازی های آرام و کم تحرک خود را مشغول نمایند.

کودکان اغلب در خانه تنها هستند و همبازی ندارند، در نتیجه به بازی های کامپیوتری رو می آورند. ولی در مناطق طبیعی با وضعیت فضای باز می توانند از فضای موجود در طبیعت استفاده نمایند.

فضای لازم برای هر کودک در محیط باز ۳۰ متر مربع و در فضای بسته ۱۵ متر مربع است.

کودکان در سراسر دنیا در شهر و روستا و کوه و دشت هر جا که باشند، بازی می کنند و محیط فقط در نوع بازی آن ها تأثیر می گذارد.

محیط زندگی در ابعاد وسیعتر مانند کشور نیز بر بازی کودکان مؤثر است. به طور مثال:

بر اساس در مطالعه هایی که انجام شده است، کودکان ژاپنی بیشتر به انجام فعالیت های غیر رسمی گروهی علاقه نشان می دهند. در حالی که کودکان آمریکایی به بازی های گروهی و رقابتی تاکید دارند.

نه تنها بازی های دو کشور بلکه بازی های شمال و جنوب یک کشور و حتی محله های یک کشور و با شهر نیز با هم تفاوت دارند.

فرهنگ هر جامعه در بازی کودکان اثر می گذارد و می توان گفت بازی کودکان فرهنگ آن جامعه را منعکس می کند. در منطقه های محروم به علت اینکه افراد از توانایی اقتصادی زیادی برای خرید وسایل و اسباب بازی برای کودکان برخوردار نیستند، آن دسته از بازی های سنتی را به کودکان خود می آموزند که نیاز چندانی به آلات و اسباب ندارند. کودکان در این جامعه ها یاد می گیرند که برای خود اسباب بازی بسازند و این تولید و سازندگی به نوبه خود یک بازی و فعالیت دلچسب برای این قبیل کودکان محسوب می شود.

فضا، مکان و به طور کل محیط بازی کودکان با نوع بازی کودکان تناسب دارد. فعالیت های بدنی به طور معمول در فضای باز و بازی های فکری در اتاق های منزل انجام می گیرد.

فروش عمده انواع اسباب بازی و بازی فکری در خراسان رضوی

آرادتویز عرضه کننده انواع بازیهای متنوع برای کو.دکان و نوجوانان.

آرادتویز عرضه کننده انواع بازیهای فکری کودکان و نوجوانان.

بازیهای باکیفیت، جذاب در آرادتویز

فرضت را از دست ندهید.

فروش بازی فکری کودکان در یزد، فروش بازی فکری کودکان در همدان، فروش بازی فکری کودکان در هرمزگان، فروش بازی فکری کودکان مرکزی، فروش بازی فکری کودکان در مازندران، فروش بازی فکری کودکان در لرستان، فروش بازی فکری کودکان در گلستان، فروش بازی فکری کودکان در کرمانشاه، فروش بازی فکری کودکان در فارس، فروش بازی فکری کودکان در خراسان، فروش بازی فکری کودکان در تهران، فروش بازی فکری کودکان در اصفهان